«Кояш та, без дә эштә»

Җәй — ял чоры, диләр дә бит,
Юк, түгел лә ул алай.
Моны белә авылдагы
Һәрбер кыз, һәрбер малай.
Каникулларга чыкмый бит
Авылның бар эшләре.
Бер көн елны туйдырганда,
Артмый ул кул көчләре.
Җәен әле тагын да ул
Эш күбәя авылда.
Шуңа без дә булышабыз
Каникулда чагында.
Җәй бит ул — кызу эш чоры.
Яңгырый хезмәт җыры.
Көтә печәнле болыннар,
Көтә чөгендер кыры.
Кояш әнә эшкә чыга,
Сызылуга алсу таң.
Калышырга уйламыйбыз
Без дә җәйге кояштан —
Һәркөн иртәдән кичкә
Кояш та, без дә эштә.