«Мәңгелек ут яна мәйданнарда»

Мәңгелек ут — ялкыннардан һәйкәл —
һәлак булганнарга сугышта.
Мәңгелек ут — алар сулышы ул,
тоташылган безнең сулышка.
Алар исән безнең күңелләрдә,
дәвамнары — безнең гомерләр.
Алар миндә яши,
алар синдә яши,
алар бездә мәңге яшәрләр!
Булыйк кына лаек
алар буынына
алмаш булып килгән
без — яшьләр!..
Мәңгелек ут яна мәйданнарда —
күк йөзенә төшә шәүләсе.
Алда — тормыш, бөтен барлыгында —
яшисе дә безгә, яшисе...