Бишек җырлары

Әлли-бәлли итәр бу,
Мәдрәсәгә китәр бу;
Тырышып сабак укыгач,
Галим булып җитәр бу.

Әлли-бәлли ит, улым,
Карлыгачым, былбылым,
Гүзәлләрнең гүзәле,
Йөрәгемнең үзәге.

Иркәли энекәең,
Тыныч бул, бәгырькәем.
Син - җәүһәрем, күз нурым,
Карлыгачым, былбылым

Әлли-бәлли, чәчәгем,
Бәллүр мәллә бишегең?
Йоклачы эреп кенә,
Матур төш күреп кенә.

Төшеңдә дә яныңда
Булыр әти-әниең,
Иң-иң тәти курчагың,
Иң-иң тәмле мәмиең.

Иртән сине ал кояш
Назлый-назлый уятыр.
Сөя-сөя, һәммәсе
Иң-иң иркә сүз әйтер.

Мин дә назлап сөярмен,
Шатлыгым син, диярмен.
Бәхетле бул, дәү үс, дип,
Изге теләк теләрмен

Акбай, Акбай, өрмә син!
Тавышланып йөрмә син!
Кызым белән без икәү
Йоклыйк инде, бәлли-бәү.
Әлли-бәлли, бәлли-бәү,
Әлли-бәлли, бәлли-бәү

Әй акыллы курчагым,
Йом күзеңне, бәлли-бәү.
Башка бер сүз дә дәшмим,
Йоклап алыйк без икәү.

Күк күгәрчен очадыр,
Зәңгәр күкне кочадыр.
Минем улым бәү-бәү итә,
Йолдызларга очадыр.

Әлли-бәлли бәү, нәни,
Йоклап китәр бу бәби.
Җылы моңнар канатында
Үсеп җитәр бу нәни!

Күгәрченнәр күкләрдә
Очалар җим чүпләргә.
Үсеп җиткәч, минем улым
Үрнәк булыр күпләргә.

Бик нәни кыз әле Диләрә,
Ул бары тик бишектә тирбәлә.
Көлә ул “нәнәм” дип сөйгәнгә,
Йоклый ул “әлли-бәлли” дигәнгә.
Ул шулай, тирбәлә-тирбәлә,
Дөньяда яшәргә өйрәнә.
Аңлатып йокысы туйганын,
Суза ул бик нәни кулларын.